afscheid in stappen
Er zijn boeken. Ok zeker. Marcellus Emants, een nagelaten bekentenis. Slauerhoff, in memoriam mijzelf, Achterberg….. Er zijn er meer. Celine, natuurlijk Celine. Multatuli, Dekker… altijd eerlijk…
Die echt direct persoonlijk zijn en daarmee met je praten als was je de eerste en de laatste.
In mij broeit de behoefte af te sluiten.
De zin van Flaubert: ‘Haat is een deugd…´. Toch een van de mooiste citaten en brievenbundels ….vol liefde, empathie, humor, levensgevoel.
Die zinnen dragen me dan ietwat. Gelijk interviews met vele schrijvers.
Het liefst zou ik als deel van m’n nalatenschap, voor de weinigen die het interesseert, naam en toenaam noemen. Van alles en iedereen die warmte en liefde verzorgd hebben…. En die twijfelaars die nooit wisten wat aan te vangen…dan de uitbuiters die geen bok hebben verder te zoeken.
Uiteraard de konings-categorie die onder mom van het christelijke of andere geloof… ook in zichzelf… alle moeite nemen om te liegen, bedriegen, je naar onder te trekken, je kapot te maken zodra je niet meer financieel, fysiek of qua status dienend bent.
Er ligt een pietsje wrevel bij mij, zeker. Die wil ik hier op aarde achterlaten. Van de een mag je niet leven, die doen er alles aan om hun ongebreidelde persoonlijk ongeluk Op jou te projecteren. Van de ander moet je leven, -gelijk muggen ook liever een levend lichaam hebben- zodat ze kunnen wijzen en parasiteren. Er zijn er ook die zeggen ‘Verwonderd saam te zijn’, de lieve nieuwsgierige ontdekkers… vol liefde en emoties… bovenal intellect en zelf kennis.
Celine zegt t zo aandoenlijk: ‘Wat zijn we meer als miljarden atoomknoedels, die zodra ze aan elkaar zitten… verwaand uitroepen dat ze mens zijn om vervolgens weer uit elkaar te vallen’. 2 oorlogen en dan nog alle huichelarij na WOII, beleefd…. Wat kan je verwachten
Of Kierkegaard: ’Veeg me maar op’
In alles zijn we dader en slachtoffer tegelijk. Maar in wiens ogen. Zo de flessen gevuld zijn worden ze waargenomen…
Er zijn mensen die niet weten wat empathie is, daarnaast nog nooit van het woord – of de vaardigheid- RAPPORT gehoord. Men kan zeggen die mens ontbreekt meest alle menselijkheid…
Ik ben geen wereldverbeteraar, wil niemand opvoeden, geen mens veranderen… wel deel ik graag recepten, muziek, kunst, wetenschap, vaardigheden. Het hangt niet van de opleiding af… nu ja…. Ieder is mens en terecht… echter zonder esthetiek is de laatste trede van duizenden jaren Beschaving een ademloos voor de tv of computer hangen en meningen over anderen hebben. Het leven verkleind tot een job identiteit, kleinzerige relaties en een fantoom dat maatschappij genoemd wordt… dat uiteindelijk een moordmachine blijkt, waar elke vorm van sensitiviteit direct geïnstitutionaliseerd wordt en theatraal afgeschoten.
Het is een gevecht om kort een in memoriam te schrijven… Deo Volente.. in een paar deeltjes… met naam en toenaam zodat er nog een bezichtiging kan volgen voor de echte liefhebbers…
het komt, net voor het scheiden van de markt
