Afscheid 8

Wat is echt? Dat alles voorbij gaat… dat in dat voorbij gaan ingesloten is dat het ver ver boven ons verstand uit gaat… het hele voor-bij-gaan principe…kijkt de nederigheid recht in de ogen

En we weten er komt een moment dat het gedaan is… misschien zelfs tijdens het leven zelf… dat je voelt dat het gelopen is….je omgeven wordt door intrinsieke minderwaardigheid…als zou je bij de belastingdienst werken of in de politiek… naar mijn overtuiging is t daar gedaan met leven….’de samenleving’ bestaat dan nog slechts… over fantomen gesproken

Bij afscheid 8 praat ik niet over afscheid van de kleuterschool of de universiteit…. Nog niet eens over vakanties…eigenlijk over relaties… en… wat ongeveer hetzelfde is maar dan heel anders sommige relaties…. Die bij jou leven lijken te horen…op enig moment is het voorbij

Wat verdwijnt er met het verdwijnen van anderen? Wat met je eigen leven? Hoe lopen zaken verder….verder gaan ze meest… soms lijkt t meer over gegeven aan isolement … waar je met enige nog kunt dansen…zingen… Caesaria Evora…of de Fado …letterlijk ‘lot’ als waren we overgeleverd aan t delen van deze melancholie om onze tranen in bewegingen met de aarde te delen

Onbeantwoordbare vragen.

Het zou je bewust mogen maken hoe idioot magisch het leven is. ‘De mythe van jezelf’, noemde ik t eens. Modern is het woord storyteller… wat als je een kind of ouder verliest of bij veel slechter nog leven links laat liggen… wat voor volkomen krankzinnige story moet je jezelf in laten prenten?

Wat als je de dood, als afscheid, aan zag komen… en toch niet gedaan hebt…waarvan je diep wist dat het de kindervinger in volwassenhand was. Vergeten zijn vele de lieve zachtheid die een elk in zich bergt…..

natuurlijk er zijn er die oordelen alles… ondanks dat ik ‘geloof’ er buiten wil houden huldig dan het woord duivelsgedrag. Waar we weten en ervaren dat de weg die gegaan wordt een afscheid is van enig toenadering, begrip of empathie….

Er zijn er die benutten hun empathie….hun intimiteit… zachtheid die hebben afscheid genomen van wat de maatschappij alles roept

Het zinloze toneel spel van acteurs die tot helden worden, om opgelezen teksten… tienmaal geoefend na danig scholing om menselijk te lijken.

Dat laatste afscheid is een mooie