Er zijn zo ontelbaar vele mensen…. Nog meer ontelbare vele gedachten…. Bespiegelingen…nog niet met de gedachte of idee gedeeld te willen worden. Toch ergens is er iets dat ze aandrijft… soms lijkt het… als in een brief…. Dat ze tegen of met iemand praten…als een schets van een vogel of landschap die Jac. P. Thijssen kon maken… vol verlangen en toch ons verlangen vervullend…Directer en toch vol liefde ‘Tegen de keer’, van Huysmans of Lijmen het Been van Elsschot. Awater van Nijhoff. Dan heb we t alleen nog over de Hollands-talige.
Zoveel schoons en toch afscheid willen nemen als ware het een weegschaal die ik mijn hele leven al meedraag. Dat laatste is niet het geval. De verdere analyse wil ik laten. Een aantal mensen met naam en toenaam noemen.
Tja
De dokter wilde niet meewerken. Anderen zeggen ze willen je zelfs daarboven niet hebben…. Of… je bent nog niet klaar… je hebt nog iets te brengen…. Na te laten…
Die krankzinnige gedachte heeft de dokter ook. Dat heeft me tot dit schrijven gebracht.
Geen complexe gedichten… ook geen dikke romans die omfloerst huizen langs gaan om dan t liefst ouders te beledigen.
Nu die zijn onschuldig. Vraag t Thomas Bernhardt….
De dokter wilde niet. Juridisch? Angst voor het gevang? Of zo hij het zei… je leeft en hebt te veel te brengen… als zou deze wereld nog niet zonder mij kunnen….
Dus dat aantal, nogmaals het zijn er weinigen, die volstrekt krankzinnig zijn, openlijk in het gezicht te spuwen…. Aan de schandpaal te nagelen… zo Simone met haar 9 abortussen en zucht naar het hebben van een familie….onderwijl anderen kapot makende….
Zouden de deuren open staan, ieder meekijken…meeluisteren… wat dan…
Maar we weten van de Gebroeders de Witt dat de menigte van allen het slechtste te vertrouwen is …zich onderdompelt in moordlust… zodra zij toestemming krijgen…
Gezegd moet dat ik dankbaar ben dat Nescio, Nijhoff, Slauerhoff, Van Eeden, Armando en nog vele anderen geleefd hebben. Dieskau, die kindertotenlieder van Rückert zingt naar muziek van Mahler… Das Siegfried-Idyll. Hildegard von Bingen, Vaughan Williams ~ The Lark Ascending,  Minnie Ripperton, Laura Maning, Paul Weller, Villager. William Turner, Picasso, Giotto, Etro, Paul Smith, Rem Koolhaas, El Buli…..
Wat is er alles niet aan schoonheid gedeeld. Liefdevolle passie dat wereld verder doet openen, vragen verzet. Het zijn de nachtelijke wandelingen door de grote steden, Parijs, Berlijn, London, Los Angeles… waar de straten de sporen van de dag verwerkt en zacht ons toelaat…. Voorzichtig… stapvoets en t liefst zwijgend… de nacht in de stad deel te zijn… doorlopen tot de dagenraad ons ontwaakt om te gaan slapen… hoewel er weinig mooier is dan het ontwaken van Parijs, Amsterdam, London…. Waar dan alle mensen gewone mensen zijn.
Morgen maar weer verder
tot de dood erop volgt
