‘Als ik zou willen dat je het begreep, had ik het wel beter uitgelegd‘, JC
Hier in een klein stadje in Duitsland kent geen mens Johan.
Mijn hart sloeg over toen ik het bericht las.
‘Dood is de enige zekerheid’, was de reactie van mijn tafelgenoot. Kil en koud. Mijn jeugd, mijn leven lang heeft de man me geboeid.
Ik poogde vergeefs noch een anekdote te starten. Wilde video’s laten zien. Citeren uit zijn boeken van en met Pieter Winsemius. Vertellen over zijn school, de voetbalveldjes, de talloze initiatieven. Natuurlijk al voetbalbeelden. De film nummer 14 die ik in de Rex in Leiden gezien heb.
IJdel, dus haakte ik af. Schoof mijn stoel voor m’n bureau en zocht op laptop weer eens wat en hoe. Ik liet de ander voor wat ‘ie was.
Als kind wist ik vaak waar zijn Citroen SM stond, weet u nog de eerst voetballer die een auto geleased had, om er dan om heen te dreutelen. Dan wel bij Ajax of Sparta of waar ook. Bij Ado was ik erbij toen hij, net nadat hij zijn veter gestrikt had, dat prachtige doelpunt maakte.
In dat toch al wat door God en alle andere wereldse figuren verlaten dorp, heeft de dood van Cruyff geen identiteit. Dat dacht ik gisteren. Vandaag waren er enige die zelf op mij toekwamen en veel wisten te vertellen over Johan. “Goddankâ€, dacht ik, ‘het valt mee’.
Toch het geeft de betrekkelijkheid der dingen aan.
Tussen al het gruwelijke terroristen gedoe door, sterft een echte inspirator.
Een man wiens daden, woorden en wapenfeiten altijd die van creatie, scheppen in zich hadden. Een mens met een positieve scheppingsdrang en visie. Altijd met aandacht. Die daadwerkelijk zijn talenten benut heeft waar wij van hebben kunnen genieten.
Vol met aandacht in het nu.
Er is een Amsterdammer, wellicht ook een Catalaan, gestorven. Een man van geloof, dromen. Bovenal een mens van Daden.
Alles is betrekkelijk voor even altijd waar
Echter soms
Torent er een ietwat hoger.
Hij zal nog lang blijven bestaan.
Niet vanwege zijn geloof maar omwille van wat hij deed.
https://www.youtube.com/watch?v=VPBY5T612zc
