Schrödingers kat, wat gebeurt er nu eigenlijk?

 

Tussen alle nieuwsgaring, uitstoot van dagelijks vermaak en verstrooiing. Tussen al de rommelige pogingen om te bewijzen dat we als mensen er maar al te vaak niet in slagen om op een waardige elegante manier met elkaar en de wereld om te gaan

Tussen de aanhoudende neiging van menigeen om op te voeden, ‘bewijzen’ op te dringen of te prediken.

Tussen deze en vele andere zaken in voltrekt zich het leven, althans wat we daar voor door laten gaan. Elke relatie en verbinding.

Nu je de voorwaarden hebt gecreëerd om de suggestie te vervolmaken dat je de input en output kunt reguleren, is het aardig om te fine tunen in beleving en ontdekking.

 Wie of wat heeft dan het commando? Wat gebeurt er eigenlijk?

 We geven betekenis aan zaken en gebeurtenissen. Waar het woord is daar ligt dan meteen de schone creatie van een interpretatie. Kunst als het ware, tenzij je naar de overeenkomsten zoekt die er in de woorden ligt.

 Om kort te gaan even wat begrippen aan de oppervlakte laten komen dan. Gewoon wat ingrediënten van de perceptie.

•  De pre-suppositie of aanname, de veronderstelling. Toch wel een licht bepalend ding.

 Wat je veronderstelt dat er is en wat niet is. Wat neem je voor-waar-aan? Het vocabulaire en de grammatica zorgen, -als je niet op zelfde golflengte zit-, een maalstroom van analytisch gejakker.

• De significante ander: diegene die bepalend nalaat in je perceptie.

Ben jij dat? Zijn dat je ouders? Is dat je peer-group? De wetenschap? Het geloof? Een pracht grootheid en nu de helden en herhaling geen bereik meer hebben, ben je vrij. Tenzij je jezelf opsluit in een dorp of sekte, maar ook dat is niet meer van deze tijd.

• De super positie, alles kan alles zijn tegelijkertijd. De wat meer kwantum fysische insteek.

 Denk je aan Bach dan ben je even Bach. Ga je terug in de herinnering, dan ben je de herinnering. De verbeelding van je positie is de positie. De gedachte aan de gedachte is het geachte of….

•  En ja alles verandert zeker door de observatie. Die van jezelf of een ander of….

 Daarin dan de selftalk en identificatie met de modaliteiten: mogelijkheid, noodzaak, intentie, waarschijnlijkeid; woorden als: moet, kan, mag, zou, zal, wil enz enz.

 Je leeft altijd als het ware in een trance, een hypnose. Tenminste als je identificeert. Niks goed of fout aan, maar een gegeven. Het aantal realiteitstunnels in oneindig en ziet…. Vanuit de superpositie… ben je die allemaal tegelijk…

 Het ego is nu wel geparkeerd. Voorbij, over en uit. Interacteren doe je. Verzopen begrippen als bewust en onbewust mag je dumpen. Er zijn geen mythes meer die ontrafeling aanduiden, het is verbinding die maakt.

Maak van elke ontdekking een bijzondere ontdekking. Zo gelijk je bij geboorte en overlijden doet.

 Taal mag woorden dragen en toch net een andere werkelijkheid op doen lichten, dat is het plezier. Wil iemand ernstig doen en in analyse gaan, kijk even schijn en hoor dan in je hoofdje…

                                                  Nu, ‘k weet ‘t weer

            de mens is gewichtig

            althans dat is ‘ie

            gewichtig, da’s over

            zwaarwegende en lichtwegende

            zaken gelijkelijk moeilijk doen

            altijd, althans meestal altijd

            gewicht in de schaal leggen

 

Bottom line:

If you put somebody in The Light (be the sun), you both will be in Delight.