Dus ik liep met m’n kindje over straat.

“Ach Papa was guckst du?“. Ach Loulou, ich denke…’. Worüber oder woran, Papa?

In de verwondering der dingen, kijk ik naar mn kindje en zie de schone luchtige breekbaarheid.

Haar aandacht is zacht. Even kijken we elkaar aan en ik druk haar tegen mij aan.
Loulou du bist ein Fabelhaftes Madchen. Zij vervolgt dat ik de beste liefste ter wereld ben. Ach wat heb je nog meer nodig dan die verbinding?

Zou ik de wirwar van mijn overpeinzingen hebben gedeeld dan zou het altijd nog maar een uittreksel zijn, in alle gevallen de magie van de verbinding doorbreken.

“A Penny for your thoughts’, zou Borgart zeggen…. Wat je zegt wordt dan andermans werkelijkheid. En dat terwijl jij allang vergeten bent wat je gezegd hebt.

Ik kan het niet genoeg zeggen:
CONTENT is CONTEXT afhankelijk en hoort daar thuis. Je beweegt, de wereld beweegt.
Er zijn zeg 100.000 chemische reacties per seconde in je body. De indrukken van wat je waarneemt (alle zintuigen) en waar genomen denkt te hebben zijn talrijk en meest niet in recept vorm aanwezig.

Jij bent opeen stapeling van cellen. Waar het controle paneel zit? Tell me. Wie of wat controleert of stuurt het aan? Wie geeft de commando’s? Wat maakt dat je een invalshoek of de waardering van woorden of momenten op een bepaalde manier gaat kleuren? Hoe sterk word je invalshoek bepaald door de mensen om je heen? Wat is de invloed van geld, status, baan, relatie, wereldvisie enz enz?

Het zijn allen boeiende vragen voor wetenschappers en er zijn antwoorden op. Dat vereist studie en allerhande toepasbare suggesties. Zo complex wil ik het hier niet maken. We zitten niet bij Onderweg naar Morgen, GTST, Dallas of een andere soap; we kijken niet naar rivaliserende bendes.

We lijken te verdrinken in ‘maatschappij taal’, daarmee vergeten we de menselijke maat.

Taal is een middel om te verbinden, contact te maken en te delen. Lichaamstaal, woorden, de intonatie, brieven noem maar op.

Het isoleren van woorden of momenten is een vijandigheid. Het isoleren is, hopelijk meest tijdelijk, een signaal van onmacht om wel de verbinding te maken. De verbinding is heilig en niet het gelijk.

De intentie is bepalend. Is die niet goed dan gaat de woorden stroom van start.

In de kern zijn wij mensen, breekbaar en fragiel. Mensen, ieder op eigen manier.

Er is niet de perfecte mens; er zijn alleen maar perfecte mensen die op hun eigen manier perfect willen zijn en dat op hun eigen manier beleven. Het is een ontdekkend en lerend bestaan.

Archimedes zegt het zo mooi in het plaatje. Het gevoel dat we allen wel eens kennen: dat je inzicht echt alomvattend is… voor dat moment en voor jou.

Begrijpen en begrepen willen worden blijkt hier in het Westen een bijna natuurlijke aandrang te zijn geworden. Het slaat gaten in het wegdek en kan van een kleine wig een enorme krater maken. Domweg omdat we de woorden gebruiken.

Dus de intentie. De warmte zoeken en het begrip (dat is echt iets anders dan begrijpen).
De intentie en je gevoel van noodzaak om warm en respectvol met je omgeving om te gaan, met jezelf om te gaan, dat is bepalend. Hoe je naar iemand wilt kijken. Naar een situatie, een omgeving, een gebeurtenis.

Je intentie is het commando centrum. Jij stuurt die intentie aan. De mythe van het leven is zo groot, de wonderlijkheid ervan. Dat wonder opent zich dan.

Vandaag zaten Loulou en ik ergens en een hond keek ons aan. Verrukt van plezier zagen wij het schepseltje, we lachten samen en bijna als verliefd kwam ‘ie op ons af. De emotie die we bij hem wilde zien die deden we eerst zelf en we kregen die in volle sterkte terug.

Ergo: wil je warmte en liefde… neem die emotionele staat aan. Ga eerst!

Je herkent de goede mens aan hun intentie, de ogen waarmee zij naar de wereld kijken.

Tegen mijn kindje en mij zeggen vele mensen altijd hallo, uit het niets. Heerlijk is dat. We maken alom vrienden al is het maar voor even. Uiteindelijk duurt soms even wat langer, dat is dan een hoop.
Laat je intentie groter zijn dan je verwachting en wees je heel bewust van wat je wilt geven aan de wereld. Dat is wat je terug krijgt, niet alleen nu maar ook op lange termijn. Daarna begint het verbinden en leven, werkend of privé.

Connect to the better part of you. En tot de mens en de wereld vanuit warmte.