Pracht voorbeeld van observaties vanuit een standpunt en wens om die synchroniciteit te zien…?
Men zegt dat in de natuurkunde en elders er geen observatie gemaakt kan worden van enkele aspecten, tegelijk zien we in de natuur het samengaan.
Je dient een grotere groep te volgen en zult constanten zien en het proces volgen… weer op .. afstand….
Het is de observatie van de beweging, niet van de beleving… een heerlijkheid om je gedachten eens te laten afdwalen.
Over vrijheid gesproken, Multatuli zei al eens:
‘Van de maan af gezien zijn we allen even groot.’
Als je in een vliegtuig over een stad vliegt… naar de huizen kijkt… naar je eigen huis kijkt… dan -op proces niveau- dan lijkt alles onbeduidender… minder heftig.. Je neemt letterlijk afstand. Hulde aan de reis van het moment weg… alsof je vanuit een helikopter naar je issues van alledag kijkt…
Er ligt een verschil in observatie op groter afstand dan de beleving midden in de beweging. Waar ligt je aandacht… in het nu… of in het grotere plaatje…? In de ervaring of overgave aan het opnieuw beleven…? Of…?
Boeiend is te realiseren dat er vaak een moment komt dat je weer tijd en afstand neemt en het plaatje groter maakt… dan is het proces van belang… tenminste .. fascinerend is het zeker…
In de natuur kent alles de wens om te communiceren in lijn met fight or flight…; ook kent alles de eigen bestemming… water weet wanneer het moet koken, een ei wanneer het moet stollen.
Er ligt een bestemming of wens tot harmonie.
Ons lichaam kent de ‘blauwdruk’ van wat het-beste-is-voor ons… dat beste blijkt de synchroniciteit…
Echter
Kijk het is het spel tussen instinct, intuïtie en het vermogen zelf richting te bepalen en te kiezen.
Instinct… je leeft vanuit je ‘natuur’ en dat commando centrum brengt je verder dan welk pad ook.
Je kunt zeggen: Als wij ons instinct verliezen, de connectie aan onze eigen origine…., onze eigen blauwdruk…dan worden we beesten…
Dan is er de intuïtie, leven we daar alleen op dan lijken we vaak dieren… ‘want wij voelen het aan.. enz’ en verliezen oog voor sychroniciteit, ergo harmonie met anderen
De intuïtie kent veel cultivering van de ‘eigen ervaring’ , sub-liminaal zal we maar zeggen… dus de onbewuste zaken die wel beinvloeden maar niet altijd gekend worden
Dan het laatste onderdeel… ach het kiezen…. dat is ons bewustzijns vermogen gebruiken om de keuze en richting
te bepalen….daarmee het vermogen iets te scheppen… het benutten van dit vermogen bepaalt de uiteindelijke beweging en daarmee de beleving in die beweging…
De details van de beleving, intensieve beleving en het grotere plaatje van grootsheid van de wereld…
beide de moeite van een gedachte waard, klaarblijkelijk komen we echt verder als we afstemmen… en afstemmen doen we toch… in weerwil of meegaand…
Kies de juiste richting en een grotere groep… ziet hier de geboorte van het begrip sub-cultuur ook… want geheel zelf kun je niets
