Nu de nieuwste invulling innovatie heet mogen we misschien beginnen met echt geluid te geven aan onze zachtheid en kwaliteit van leven… in doen en laten.
De grappige tegenspraak van alle innovatie is dat we ook daar een structuur voor nodig hebben. De juiste voorwaarden scheppende omgeving, dat geldt dan echt de fysieke omgeving; het lichaam; de mind set en de focus…. daarnaast natuurlijk kennis van zaken over hoe onze body en mind werken.Â
De creatie van het nieuwe staat centraal. Onderwijs is een systeem dat tot dusver een socialisatie machine lijkt te zijn geweest, nu gaan we daar van af … van het onder-wijs… en gaan bezien hoe we scheppen…Â
Het “Gaat heen en vermenigvuldig uâ€, is wellicht beter te vervangen door: “Gaat heen en creëerâ€
Â
Zonder contemplatie geen innovatie. Bezinning en integere aandacht zijn de sleutels voor een geslaagd feest en de beste resultaten.
Â
Het is de eeuwen oude strijd tussen het ‘Momento mori’ en carpe diem. Tussen het gedenk te sterven, ergo je nalatenschap en het ‘Carpe diem’ , het zo fijn vertaalde NU en ‘pluk de dag’. Het is dit dualisme dat we betekenis geven door ze direct te mengen in zichtbaar gedrag.
Â
Als we weer even beseffen hoe de natuur, dus ook die van ons het beste werkt… dan zijn we al een stuk op pad om onze kinderen de wereld en het gedrag te geven waar zij echt in alle toonaarden van kunnen genieten en in kunnen groeien.
Â
Dat we daartoe onze zintuigen echt leren gebruiken lijkt een open deur… echter we beginnen net echt te beseffen dat wij de aarde zijn en dat wij de scheppers zijn van wat we doen
Â
Een heerlijk feit is dat er zoveel voorhanden is om echt heel bewust vorm te kunnen geven aan hoe je doet wat je doet.
De tijd van consumptie als geluksvlinder is voorbij. Doen en ontwikkelen, kennisnemen en delen: produceren en je vermogens echt aan het werk zetten om kleur te geven aan je leven.
Â
Dat is simpel en eenvoudig waar we nu staan
